Добавлено (23-Январь-2008, 07:09:17)
---------------------------------------------
КРУМКАЧ

ЦЕМРА

2005

ЦЯЖАР ЧОРНАЙ ГЛЫБІНІ ЛЕСУ

Я іду, ноч кліча мяне
Туды, дзе пануры спакой,
Дзе шэпт ветра й галін,
Дзе здані вечнасьці сівой.

Маё цела спляцецца з каранямі,
Мае сьлёзы расьцякуцца смалой.
Цяжар чорнай глыбіні лесу
Панясе мяне за сабой.

Лес! Сьвет духаў ночы!
Я адчуваю твой боль.
Яго цяжкі подых
Закруціць мяне апалым лісьцем,
Маўчаньнем цёмнага неба.
Скрозь ствалін павуціньне
Я ўбачу вочы
Прывідаў.

ШАЛЁНАЯ ПЛЯСКА ВЕТРУ І СНЕГУ

Зіма. Вакол мяне.
Застылае неба маўчыць.
Я вялізнай чорнай птушкай
Разарву яго роспачным лямантам!

Шалёная пляска ветру і сьнегу!

Сьнег, атулі мяне!
Вецер, узмахам крыла разбі!
Перакулі на зямлю,
Якая возьме мяне назаўжды.

БУЯНАЕ ВОГНІШЧА

Постаць велічная
Сівога вогнішча
Ўсхопіцца ўгору,
Асьвеціць ноч.
Спусташэньня баль
Языкамі кола кпіць.
Неба, сьцеражыся —
Гэта агонь ляціць!

Полымя!
Сваім подыхам
Карануй мяне,
Уздымі зораю!
Веліч твая
Будзе маёй
Палымянаю
Прастораю!

КРОЧЫЦЬ НОЧ

Я чакаю зыходу сонца.
Пах цяжкай чорнай зямлі
Ўскалыхне зьмёрзлае паветра.
Ноч абудзіць мяне.

Ноч. Утрапёнасьць.
Шоргат думак. Воплескі жыцьця.
Стыне час. Цішыня.
Бязмоўе. Пустэча.

Добавлено (29-Март-2008, 00:02:06)
---------------------------------------------
Гы, значь как обычно, никто играть не умеет)))